دین اسلام

اسلام دینی یکتاپرستانه و یکی از ادیان ابراهیمی جهان است. پیروان این دین را مسلمان می‌گویند. مسلمانان بر این باورند که خدا مستقیماً بر بسیاری از پیامبران وحی فرستاده و محمد آخرین آنها است. اکنون، اسلام از نظر شمار رسمی پیروان در مکان دوم (پس از دین مسیحیت) جای دارد.

کتاب دینی مسلمانان قرآن است که بر باور مسلمانان محمد بن عبدالله آن را بوسیلهٔ وحی الهی دریافت می‌نمود و آن را به مسلمانان ابلاغ می‌داشت. دین اسلام عمدتاً به دو مذهب سنی و شیعه تقسیم می‌شود که هر یک از آن‌ها زیر شاخه‌های متعددی دارا می‌باشند. بیشتر جمعیت مسلمانان جهان را سنی‌ها تشکیل می‌دهند.

مسلمانان محمد را اعاده‌کننده ایمان توحیدی خالص ابراهیم ، عیسی ، موسی و دیگر پیامبران میدانند و معتقدند که اسلام کاملترین و آخرین آیین الهی است. 

اسلام در زبان عربی  از ریشهٔ (س-ل-م) که به معنای «تسلیم‌شدن»، «واگزاری»، «آشتی» و «صلح» ، گرفته شده‌است. «سلام » نیز برگرفته از همین سه حرف است

پذیرش اسلام برای هر فردی با گفتن شهادتین آغاز می‌شود. شهادتین به زبان آوردن دو جملهٔ «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله»، و در مذهب شیعه به اضافه «علی ولی الله» است. این جملات به ترتیب به معنای «شهادت می‌دهم هیچ خدایی جز الله وجود ندارد» و «شهادت می‌دهم محمد پیامبر الله‌است» و «شهادت می‌دهم که علی ولی الله است و شهادت می‌دهم که علی حجت الله است» هستند.

مسلمانان بر این باورند که خدا پیام خود را از راه [(وحی)] بر محمد و پیامبران دیگر از جمله آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی فروفرستاد. همه مسلمانان باور دارند که محمد، آخرین پیامبر خدا و مکمل همهٔ آن‌ها است؛ در نتیجه، سخنان او و کتابش تا روز قیامت برای بشریت وجود دارد. مسلمانان بر این باورند که بخش‌هایی از کتاب‌های تورات و انجیل فراموش شده‌اند، اشتباه تفسیر یا نوشته شده‌اند یا توسط دنباله‌روان آن‌ها تحریف گشته‌اند و پیام اصلی آنان از بین رفته‌است. آنان با باور به این مساله، معتقدند قرآن به عنوان آخرین کتاب وحی شده به انسان‌ها برای تصحیح آن کتاب‌ها نازل شده‌است.

تفاوت میان دین اسلام و مسیحیت

به عقیده بعضی لغت "دین" برای یک مسلمان خیلی بیشتر از یک مسیحی دارای مفهوم می باشد، دیگرانی وجود دارند که عقیده دارند حالت عکس آن وجود دارد. هم ارز کلیسا در میان مسلمانان، مسجد، به عنوان بنا و مکانی برای عبادت می باشد. به عنوان یک نهاد، به عنوان یک قدرت، کلیسا به هیچ وجه همتراز با اسلام نمی باشد. اسلام دارای هیچ شورا یا شورای کلیسایی، اسقف اعظم یا سلسله مراتب و حقوق یا دادگاههایی بر اساس قانون کلیسا نمی باشد. 

دین مسیحیت

دین مسیحیت آیینی یکتاپرستانه است که بر اساس زندگی و آموزه‌های عیسی استوار است. این دین با جمعیت تقریبی ۲٫۵ میلیارد نفر، بیشترین پیرو را در سرتاسر جهان است.

پیروان این دین بر این باورند که مسیح بر صلیب کشیده شد، سپس از مردگان برخاست و به آسمان عروج کرد،و دوباره در پایان برای برقراری صلح جهانی به زمین باز خواهد گشت.

 صلیب مسیحی به عنوان وسیلهء مصلوب ساختن عیسی مسیح و به عنوان شناخته شده ترین سمبل دینی مسیحیت در نظر گرفته می شود و مرتبط با صلیب مسیح  ( صلیبی که معمولاً نمایش سه بعدی از مسیح مقدس را در بر دارد ) و خانوادهء عمومی تر نمادهای صلیب است .که عکس ان در زیر قابل مشاهده است.

و مسیحی ها در جایی به نام کلیسا خدا را عبادت میکنند.

هیکل یا معبد جایگاه پرستش و پرستیدن خداوند در هر دینی را گویند. این جایگاه دارای ارزش بالایی در هر دین است. اگر چه اصطلاح معبد از نظر واژه‌شناسی هم معنای پرستشگاهاست اما هر پرستشگاهی را معبد نمی‌نامند. به طور خاص، از کلیساها و مساجد معمولاً با 

باعنوان معبد یاد نمی شود.

شاید شنیده باشید که مردم ساختمان‌هایى را که مسیحیان در آن عبادت مى‌نمایند کلیسا مى‌خوانند. هر چند مسلمانان غالبا ساختمانی با معماری خاصی را کلیسا مى‌دانند لکن معنى واقعى کلمه «کلیسا» از نظر مسیحیان ساختمان نیست؛ بلکه مسیحیان کلیسا را به اجتماع ایمان‌دارانى می گویند که در آن ساختمان عبادت مى‌نمایند. «کلیسا» دلالت مى‌کند به اجتماع ایمان‌داران مسیحى در محلى بخصوص و هم چنین این کلمه براى جمیع ایمان‌داران هم کسانى که هنوز در این جهان هستند و هم اشخاصى که با مسیح در آسمان مى‌باشند استعمال مى‌شود. مسیحیان معتقدند در زمان‌هاى گذشته خدا فرزندان اسرائیل را انتخاب نمود تا قوم برگزیده او باشند. او احکام خود را بوسیله موسى به آنان بخشید و سرزمین فلسطین را به آنان داد و براى ایشان انبیایى فرستاد تا ایشان را تعلیم دهند و راجع به آمدن مسیح موعود با ایشان سخن گویند. 

عکسی ازتمدن اسلام

ارتباط میان تمدن اسلامی و مسیحیت

تمدن در فرهنگ واژگانی به معنای شهرنشینی امده است

شهرنشینی به معنای اجتماع انسانی در یک منطقه با خانه ها و خیابان ها و کوی و برزن های پیوسته نیست، هر چند که بخشی از معنا را می رساند،

بلکه شهر نشین و مدنیت به معنای وجود قوانین مکتوب و سنت های نوشته شده و مدیریت شهری است. از این روست که پیامبر اعظم(ص) هنگامی که یثرب را با قوانین نوشته شده قرآن و مدیریت ثابت و منسجم و منضبط به شهری مدنی و دولت شهری اسلامی تبدیل کرد، نامش به مدینه النبی تغییر یافت تا دلالت بر تمدن و مدنیت به معنا و مفهوم گفته شده داشته باشد.

بنابراین تمدن و مدنیت در اصطلاح، نوع خاصی از توسعه مادی و معنوی است که در جامعه ویژه رخ می نماید. 

تمدن مجموعه ای پیچیده از پدیده های اجتماعی قابل انتقال، شامل جهات دینی و مذهبی ، اخلاقی ، زیباشناختی ، فنی یا علمی مشترک در همه اجزای یک جامعه وسیع و یا چندین جامعه مرتبط با یک دیگر است.